Uprawa pomidorów w tunelu foliowym
Uprawa pomidorów w tunelu niesie ze sobą wiele korzyści, gdyż tunel foliowy zapewnia im ciepło niezbędne do wzrostu, a ponadto chroni je przed wpływem niekorzystnych czynników zewnętrznych, m. in. deszczem i wiatrem. Jak więc wygląda uprawa pomidorów w tunelu foliowym?
Pomidor jest rośliną wrażliwą i podatną na działanie niekorzystnych warunków zewnętrznych. Uprawa pomidorów w tunelu foliowym zapewnia sadzonkom niezbędne warunki potrzebne do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Dzięki folii rośliny szybciej i dłużej owocują, a także są w odpowiedni sposób chronione przed działaniem niekorzystnych czynników środowiskowych.
Uprawa pomidorów w tunelu foliowym – przygotowanie rozsady
Pod uprawę w tunelu foliowym nadaje się większość gatunków pomidorów. Uprawa pomidorów w tunelu foliowym najlepiej udaje się w momencie, gdy dysponujemy zdrową rozsadą, którą sami jesteśmy w stanie wyhodować z nasion. Należy przy tym pamiętać, aby prawidłowo przeprowadzić poszczególne etapy związane z produkcją rozsady pomidora tunelowego. Czas przygotowania rozsady wynosi od 6 do 8 tygodni. Zdrowe rośliny otrzymamy z siewek o grubych i krótkich łodyżkach oraz krótkich ogonkach liściowych.
Przed posadzeniem wysokość sadzonek powinna wynosić 15-40 cm, średnica pędu głównego 4-7 mm oraz 5-8 dobrze wykształconych liści. Liście pomidorów nie powinny mieć przebarwień: jasnozielony kolor związany jest z brakiem składników pokarmowych lub zbyt dużym nawadnianiem, a bardzo ciemna barwa oznacza, że rośliny zostały przenawożone.
Sadzenie pomidorów w tunelu foliowym
Sadzenie jest ważnym etapem, od którego zależy dalszy prawidłowy rozwój roślin. Dlatego jeśli chcemy, aby uprawa pomidorów w tunelu foliowym była udana, musimy we właściwy sposób posadzić pomidory w tunelu. Optymalnym terminem sadzenia pomidorów w tunelu foliowym jest kwiecień (druga połowa). W pierwszej kolejności należy przygotować podłoże pod uprawę. Do uprawy pomidorów w tunelu najlepsze są żyzne gleby piaszczysto-gliniaste, które łatwo się nagrzewają. Podłoże powinno być dobrze odchwaszczone i wolne od patogenów. Pomidorów nie należy uprawiać na tym samym stanowisku częściej niż co 3-4 lata. Dlatego tunele foliowe co roku powinniśmy umieszczać w innym miejscu.
Podłoże pod uprawę pomidorów zasilamy rozłożonym obornikiem lub kompostem w dawce 3-4 kg/m². Następnie głęboko spulchniamy ziemię, po czym mieszamy ją z nawozem. Pomidory w tunelu foliowym sadzimy w odpowiedniej rozstawie – ok. 40 x 55 cm (optymalna liczba roślin na 1 m² to 3-4 sztuki). Optymalne pH gleby w przypadku uprawy pomidora wynosi 5,5-6,5.
Niezbędne zabiegi pielęgnacyjne w uprawie pomidorów w tunelu foliowym
Pomidor wymaga przeprowadzania systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych, gdyż jest rośliną wymagającą pod tym względem. Należy zapewnić mu stałą temperaturę 22-27°C w ciągu dnia i 17-21°C w nocy. Pomidor potrzebuje również stałego nasłonecznienia, dlatego tunele foliowe należy stawiać w miejscach, gdzie możliwy jest stały dostęp do światła. Nie zapominajmy również o wentylowaniu tuneli foliowych. Zmniejszy to ryzyko wystąpienia groźnych chorób grzybowych. Ważne jest również regularne odchwaszczanie sadzonek.
Pomidory w tunelu najlepiej prowadzić na sznurkach. Zamiast okręcania łodyg pomidorów wokół sznurka można zastosować do tego celu plastikowe klipsy. Umożliwią one przytwierdzenie pomidorów do sznurka bez okręcania, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia łodygi i rozwoju groźnych chorób, np. szarej pleśni.
Uprawa pomidorów w tunelu foliowym wymaga utrzymania wilgotności powietrza na poziomie ok. 60%. Podłoże powinno być przez cały czas wilgotne. Od posadzenia rozsady do kwitnienia potrzeby wodne pomidorów nie są duże, jednak już w okresie zawiązywania owoców i ich wzrostu – potrzeby te rosną. Najlepiej pomidory podlewać raz – większą ilością wody, niż kilka razy ale przy wykorzystaniu mniejszych dawek wody. Wodę dostarczamy pomidorom, podlewając bezpośrednio glebę. Nie należy moczyć liści ani łodyg, ponieważ zwiększa to ryzyko rozwoju groźnych chorób grzybowych (np. szara pleśń).
Regularnie należy usuwać dolne liście. Gdy chcemy, aby owoce dojrzały szybciej, już w fazie żółtego owocu usuwamy wszystkie liście znajdujące się pod tymi gronami. Czynność ta zapewnia dodatkowo właściwy przepływ powietrza przy podłożu i w pobliżu najniższych gron. Usuwamy również liście starsze, żółte i porażone chorobami.
Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest usuwanie pędów bocznych (uszczykiwanie), które wyrastają z kątów liści. Usuwamy je, gdy są jeszcze małe (3 cm), gdyż wtedy są delikatne i możemy wykonać tę czynność ręcznie. Celem tego zabiegu pielęgnacyjnego jest zmniejszenie masy wegetatywnej oraz zwiększenia zdolności do owocowania.
W drugiej połowie sierpnia przeprowadza się też ogławianie, czyli usuwanie wierzchołka pędu głównego, pozostawiając dwa do trzech liści nad ostatnim rozwiniętym kwiatostanem. Dzięki temu roślina nie będzie już wykorzystywała siły na tworzenie kolejnych kwiatów, z których owoce i tak nie zdążyłyby dojrzeć.
Zapylanie pomidorów w tunelach foliowych
W tunelu ogrodowym kwiaty pomidora często wymagają pomocy w zapyleniu. Zapylanie pomidorów można przeprowadzić na dwa sposoby: ręcznie oraz przy pomocy specjalnych preparatów biologicznych. Ręczne zapylanie pomidorów w tunelu foliowym nie jest skomplikowaną sprawą. Należy wówczas mocniej potrząsnąć krzakiem lub delikatnie potrącić każdy kwiatek po kolei, najlepiej przy wykorzystaniu pędzelka.
Preparaty biologiczne również spełniają dobrze swoją rolę, zwiększając procent zapylonych kwiatów.
Profilaktyka w uprawie pomidorów w tunelu foliowym
Aby uchronić pomidory przez chorobami grzybowymi, należy zadbać o właściwą profilaktykę. Roślin nie sadzimy w tym samym miejscu rok po roku, a jeśli w latach wcześniejszych wystąpiły objawy choroby – w tej części działki nie sadzimy pomidorów przez 3-4 lata, dlatego tunel foliowy lokalizujemy w znacznej odległości od ewentualnego miejsca wystąpienia choroby.
Naturalne środki ochrony działają wyłącznie przy regularnym stosowaniu, gdy zaczniemy je stosować przed wystąpieniem choroby – wzmocnią ochronę rośliny, ale przed wystąpieniem pierwszych objawów choroby! Do naturalnych metod ochrony możemy zaliczyć: opryski mlekiem, czosnkiem z wodą, gnojówką ze skrzypu, jak również z pokrzywy.
Wykonujemy również zabiegi pielęgnacyjne, które polegają na m. in. odchwaszczaniu, oraz prawidłowym prześwietlaniu pędów. Rośliny sadzimy w odpowiednich odstępach i nie zwilżamy liści ani łodyg przy podlewaniu. Warto jest zaopatrzyć się w żółte tablice lepowe, które umieszcza się nad wierzchołkami pomidorów.
Tablice lepowe są łatwe w użyciu, skutecznie monitorują obecność szkodników na podstawie ich odławiania. Żółte tablice lepowe likwidują mączliki i inne szkodniki. Są produktem ekologicznym, który nie zawiera substancji czynnych chemicznie.
Zbiory pomidorów w tunelu foliowym
Zbiory przeprowadza się regularnie, w miarę dojrzewania owoców. Najlepszą porą na zbiory są godziny poranne. Ostatnie zebrane jesienią pomidory, które nie zdążyły jeszcze dojrzeć, można wykorzystać na przetwory lub umieścić w ciepłym miejscu, w którym zdążą dojrzeć.
Pomidory nawet „zapalone” po zerwaniu z krzaka osiągną soczystą czerwień i pozwolą na szybsze dojrzewanie pozostałych na gronie pomidorów. Wykorzystać możemy również niedojrzałe pomidory.
Love Natura – Kochamy to, co naturalne!