Podwójna tęcza – jak powstaje?

O tęczy na niebie słyszał chyba każdy z nas. Tęcza jest niewątpliwie jednym z najpiękniejszych zjawisk optycznych na Ziemi. W zjawisku tym pojawia się niemal cała paleta kolorów. Jednak na szczególną uwagę zasługują barwy takie jak: czerwień (na zewnątrz łuku), pomarańcz, żółcień, zieleń, niebieski oraz fiolet (wewnątrz łuku).

Tęcza – proces powstawania

Niezbędnym warunkiem pojawienia się tęczy jest obecność światła słonecznego. Tęcza powstaje w czasie, gdy pada deszcz lub tuż po jego ustaniu. To właśnie krople deszczu przyczyniają się do załamania, rozszczepienia, a w dalszej kolejności – odbicia światła. W wyniku powyższych procesów światło słoneczne, obserwowane zwykle jako białe, mamy okazję zobaczyć w różnych kolorach, tworzących wielobarwną tęczę. Łuk pojawia się w momencie, gdy słońce jest za nami – na wysokości nie wyższej niż 42 stopnie nad horyzontem.

Załamany i odbity promień świetlny wydostaje się z kropli pod kątem 42 stopni, dlatego też tęczę stanowi okrąg o takiej samej szerokości kątowej (42 stopni). Kiedy stojąc na powierzchni Ziemi słońce mamy za sobą, a środek okręgu znajduje się pod horyzontem – w związku z tym widzimy łuk tęczy, a nie cały okrąg.

Kiedy widzimy więc dwie tęcze?

Wielokrotnie na niebie możemy zaobserwować drugi łuk tęczy, znajdujący się bezpośrednio nad pierwszym. Dzieje się tak w wyniku podwójnego załamania światła wewnątrz kropel wody. Światło odbite wydostaje się z kropli pod kątem 51 stopni (taka jest szerokość kątowa łuku wtórnego). W wyniku dwukrotnego, niezupełnego odbicia światła tęcza wtórna jest odwrócona w porównaniu do tęczy właściwej. Natężenie barw w „nowo” powstałej tęczy jest za każdym razem mniejsze niż w pierwotnej.

fot.: Owned by the author

Pomiędzy dwoma łukami zawsze pojawia się ciemny fragment nieba, zwany pasem Aleksandra (nazwa pochodzi od nazwiska Aleksandra z Afrodyzji, który jako pierwszy opisał zjawisko tęczy).

Love Natura – Kochamy to, co naturalne!

Spodobał Ci się nasz artykuł? Udostępnij go znajomym!