Biologiczna ochrona roślin pod osłonami
Biologiczna metoda walki ze szkodnikami jest coraz popularniejszym sposobem ochrony warzyw pod osłonami. Biologiczna ochrona roślin pod osłonami polega na zwalczaniu szkodliwych organizmów przy wykorzystaniu naturalnych metod (pożytecznych organizmów) po to, aby utrzymać populację agrofagów na jak najniższym poziomie.
Przy zwalczaniu szkodników występujących w uprawach pod osłonami najczęściej wykorzystuje się ich naturalnych wrogów.
Biologiczna ochrona roślin pod osłonami
Ochrona biologiczna roślin najczęściej stosowana jest w uprawach pod osłonami. Wpływa na to m.in. możliwość kontroli temperatury oraz wilgotności wewnątrz szklarni. Przy wykorzystaniu metody biologicznej ochrony należy pamiętać, że ze szkodnikami możemy mieć do czynienia przez cały sezon wegetacyjny roślin. Odpowiednio prowadzone działania wiążą się często z pozostawianiem niewielkiej liczby szkodników w obiekcie. Całkowity brak szkodników może stanowić problem dla niektórych organizmów pożytecznych, dla których są one źródłem pożywienia. Biologiczna ochrona roślin pod osłonami opiera się w dużej mierze na właściwej profilaktyce.
Najczęściej spotykane szkodniki w uprawach pod osłonami
Na pomidorach oraz ogórkach uprawianych pod osłonami najgroźniejszymi szkodnikami, które można tam spotkać są: mączlik szklarniowy, mączlik ostroskrzydły, przędziorek szklarniowiec, przędziorek chmielowiec, mszyce, miniarki oraz wciornastki. Szkodniki te metodą biologiczną zwalcza się poprzez wprowadzanie do obiektów szklarniowych organizmów pożytecznych.
Biologiczna ochrona roślin pod osłonami – jak osiągnąć zamierzony cel?
Przed zaplanowaniem biologicznej walki ze szkodnikami należy jak najlepiej poznać możliwości tej metody. Warto znać biologię poszczególnych szkodników i wiedzieć, jakie organizmy pożyteczne wykorzystuje się do ochrony przed poszczególnymi gatunkami szkodników w szklarni.
Bardzo ważna jest również znajomość biologii i warunków, w który rozwijają się organizmy pożyteczne. Należy znać także terminy ich wprowadzenia do obiektu oraz liczby i krotności organizmów pożytecznych, jakie należy wprowadzać w przeciągu jednego sezonu. Wszystko uzależnione jest bowiem od gatunków szkodników, które pojawiają się w szklarni oraz stopnia ich nasilenia.
Najważniejszym elementem biologicznej ochrony roślin pod osłonami jest regularnie prowadzony monitoring i lustracje. Lustracje roślin znajdujących się w szklarni są pierwszym krokiem w osiągnięciu sukcesu w ochronie biologicznej.
fot.: Owned by the authorJuż na początku sezonu, zaraz po posadzeniu roślin (pomidorów lub ogórków) rozpoczyna się regularne obserwacje roślin. Należy zwracać uwagę na to, czy na sadzonkach nie ma śladów obecności szkodników. Szkodniki mogą dostać się do obiektu razem z gotową rozsadą. Na tym etapie ochrony pomocne są żółte (na mączlika szklarniowego) i niebieskie (na wciornastka) tablice lepowe, które należy rozwieszać kilka centymetrów nad wierzchołkami roślin.
fot.: Owned by the authorWraz ze wzrostem roślin tablice lepowe podnosi się do góry, aby zawsze znajdowały nad rośliną.
Organizmy pożyteczne wykorzystywane w uprawach pod osłonami
Po zlokalizowaniu przędziorka należy rozpocząć działania mające na celu jak najszybszą eliminację tego szkodnika (szybko się namnaża, zwłaszcza w wysokich temperaturach). Do zwalczania przędziorka wykorzystuje się drapieżcę, którym jest dobroczynek szklarniowy (Phytoseiulus persimilis). Wszystkimi stadiami rozwojowymi przędziorka żywi się również Amblyseius californicus należący do rodziny dobroczynkowatych.
Już w lutym można zakładać hodowlę naturalnego wroga przędziorków, mszyc oraz mączlika szklarniowego i ostroskrzydłego, którym jest dziubałeczek mączlikowy (Macrolophus caliginosus).
W przypadku wystąpienia mączlika szklarniowego skuteczna jest również pasożytnicza błonkówka – dobrotnica szklarniowa (Encarsia formosa) – drapieżca mączlika.
Gdy w szklarni pojawią się miniarki, warto wprowadzić dwie błonkówki (w zależności od pory roku). Dacnusa sibirica stosowana jest w okresie wiosennym i wczesnoletnim, natomiast Diglyphus isaea– w okresie letnim i jesienią.
fot.: Owned by the authorMiejsca, w które wprowadzane były organizmy pożyteczne należy zapisywać w notatniku, ponieważ wymagają one stałej kontroli. Ważne jest, aby szkodniki nie rozprzestrzeniały się na sąsiednie rośliny. Organizmy pożyteczne należy wprowadzać do szklarni z zależności od potrzeby w określone miejsca kilkukrotnie – w regularnych odstępach czasu, aby skutecznie wyeliminowały organizmy szkodliwe.
Śmiało można stwierdzić, że populacje pożytecznych organizmów, wprowadzane kilkukrotnie na rośliny uprawiane pod osłonami, pozwalają kontrolować liczebność szkodników. Przede wszystkim utrzymują ją na poziomie nieszkodliwym dla roślin.
Love Natura – Kochamy to, co naturalne!
