Uprawa papryki od siewu do zbioru

Papryka zaliczana jest do najcenniejszych pod względem wartości odżywczych warzyw. Jest jednak rośliną dość wymagającą. Jak powinna wyglądać uprawa papryki?

Uprawa papryki – warunki klimatyczno-glebowe

Papryka jest rośliną jednoroczną. Ma duże wymagania w przypadku temperatury powietrza oraz rodzaju gleby. Nieodpowiednie warunki mogą doprowadzić do zakłócenia jej wzrostu i pogorszenia jakości plonu. Optymalna temperatura powietrza niezbędna do jej prawidłowego wzrostu wynosi 26°C w ciągu dnia oraz 16°C w nocy. W temperaturze bliskiej 0°C papryka, podobnie jak pomidor zamiera. Uprawa papryki wymaga również odpowiedniego podłoża. Temperatura gleby powinna wynosić minimum 17°C. Największe zapotrzebowanie na ciepło i światło w okresie uprawy papryki występuje w fazie tworzenia pąków kwiatowych, kwitnienia oraz zawiązywania owoców.

Gleby pod uprawę papryki w gruncie powinny być lekko kwaśne, przewiewne, o dużej zawartości próchnicy, mające zdolność do szybkiego nagrzewania. Papryka bardzo dobre plony osiąga na glebach gliniasto-piaszczystych. Stanowiska przeznczone pod jej uprawę powinny być osłonięte od wiatru. Rośliny papryki mają kruche pędy, dlatego też są narażone na złamanie. Najodpowiedniejsza wilgotność gleby przeznaczonej pod uprawę papryki mieści się w przedziale od 70 do 80% polowej pojemności wodnej.

Przedplony i potrzeby pokarmowe papryki

Paprykę można uprawiać po wszystkich roślinach oprócz papryki i ziemniaków (rośliny z tej samej rodziny – psiankowatych atakowane są przez te same choroby i szkodniki). Najlepiej uprawiać ją w pierwszym roku po oborniku. Podłoże powinno być przepuszczalne i zawierać duże dawki składników odżywczych. Warto dostarczyć je wraz z kompostem. Papryka może być uprawiana zarówno w gruncie, jak również pod osłonami. Warto znaleźć w swoim ogrodzie miejsce na uprawę papryki.

Sąsiedztwo roślin w uprawie papryki

Papryka dobrze rośnie w bezpośrednim sąsiedztwie ogórków, pomidorów oraz kalarepy. Złym sąsiedztwem jest dla niej fasola. Papryki nie uprawia się obok rzodkwi, rzodkiewki oraz roślin kapustnych, gdyż opóźniają jej kwitnienie. Najlepsze pH gleby w przypadku uprawy papryki w gruncie mieści się w przedziale od 6,7 do 7,0.

Uprawa papryki – rozsada

Paprykę uprawia się z rozsady. Nasiona papryki należy wysiać na 7 do 8 tygodni przed sadzeniem do gruntu. Najlepiej wysiewać je w drugiej dekadzie marca. Nasiona wysiewa się punktowo do skrzynek lub doniczek, które wypełnia się ziemią kompostową wraz z torfem oraz piaskiem w stosunku 2:1:1. Papryka wschodzi po 7 do 10 dni. Optymalna temperatura do kiełkowania mieści się w przedziale od 22 do 25°C, a po pojawieniu się roślin od 20 do 22°C. Papryka wymaga pikowania. Siewki pikuje się do doniczek lub pojemników po jogurtach, które wypełnia się podłożem o tym samym składzie, co w przypadku wysiewu.

fot.: Owned by the author

Gotową rozsadę powinna cechować dobra jakość. Powinna być ona pozbawiona patogenów i mieć wysokość od 20 do 25 cm. Na kilka dni przed planowanym sadzeniem do gruntu paprykę należy hartować. Polega ono m.in. na ograniczeniu podlewania. Uprawa papryki w gruncie najczęściej rozpoczyna się w drugiej/trzeciej dekadzie maja lub w pierwszej dekadzie czerwca. Paprykę sadzi się w rozstawie 40 x 60 cm.

Pielęgnacja upraw papryki

Przez cały okres uprawy papryki ważne jest odchwaszczanie i spulchnianie gleby w bezpośrednim sąsiedztwie roślin. Ważne jest również jej regularne podlewanie. Paprykę podlewa się wodą, która ma temperaturę od 20 do 25 °C. Uprawa papryki często wymaga ściółkowania – najczęściej z wykorzystaniem drobnej słomy lub trocin.

Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają wzrost i rozwój chwastów oraz zapewniają lepszą wilgotność gleby i wzrost jej temperatury.

Choroby i szkodniki w uprawie papryki

Do najczęściej spotykanych chorób papryki zalicza się suchą zgniliznę wierzchołkową owoców, mozaiki, czarną plamistość bakteryjną, zgorzel podstawy łodygi, szarą pleśń, zgniliznę twardzikową oraz antraknozę i wertycyliozę papryki. Do najgroźniejszych szkodników papryki zaliczyć można mszyce brzoskwiniowo-ziemniaczane, zmienniki, wciornastki, ślimaki oraz ogrodnice niszczylistki.

Zbiór papryki

Zbiór wykonuje się regularnie, wraz z dojrzewaniem owoców. Dojrzałych papryk nie należy zostawiać długo na roślinie, gdyż powoduje to ograniczenie wzrostu pozostałych owoców. Najlepszym terminem zbioru w przypadku papryki jest lipiec i sierpień – w zależności od uprawianej odmiany papryki i terminu sadzenia rozsady do gruntu.

Love Natura – Kochamy to, co naturalne! 

Spodobał Ci się nasz artykuł? Udostępnij go znajomym!